Οι μαθητές των Λυκείων και των Γυμνασίων έχουν επιστρέψει ήδη στα θρανία τους μετά τη δοκιμασία
της καραντίνας. Οι μικροί μαθητές των Δημοτικών και των Νηπιαγωγείων ετοιμάζονται και αυτοί να επιστρέψουν στη σχολική τους καθημερινότητα.
Οι μέρες της καραντίνας και του αποκλεισμού έχουν πια περάσει, όμως η απειλή της πανδημίας δεν
ανήκει ακόμη στο παρελθόν.
Η πανδημία γεννά πρωτόγνωρα συναισθήματα και τα παιδιά δεν αποτελούν εξαίρεση. Ιδιαίτερα τα μικρότερα παιδιά που η φαντασία τους και οι φόβοι τους είναι συνήθως σε μεγαλύτερο βαθμό.
Η επιστροφή στη σχολική πραγματικότητα θα μας φέρει αντιμέτωπους με καταστάσεις ιδιαίτερες
που η κατάλληλη αντιμετώπιση τους είναι μια απαιτητική πρόκληση. Νιώθει κανείς καμιά φορά ότι ο κόσμος έχει διχαστεί.
Ο κάθε ένας μας βλέπει τον εαυτό του να έρχεται σε διαμάχη με τον συμπολίτη του. Μάσκες, γάντια,
μέτρα προφύλαξης, συνωστισμός, ατομική ευθύνη.
Οι πολίτες έχουν μοιραστεί σε κατηγορίες….σε αυτούς που φοβούνται, σε αυτούς που πραγματικά κινδυνεύουν και σε αυτούς που απλά, ίσως και επιδεικτικά αδιαφορούν. Μαζί τους έχουν μοιραστεί
και οι μαθητές….
Η επιστροφή στα σχολεία
φωνάζει αυτή τη μοιρασιά κάνοντας τα παιδιά καθρέφτες που αντανακλούν
την οικεία τους πραγματικότητα ανακατεμένη με τη δίκη τους οπτική.
Παιδιά τρομοκρατημένα που τηρούν ευλαβικά τους κανόνες, φορούν μάσκες και φοβούνται μήπως
τα ίδια ή οι οικείοι τους πάθουν κάτι κακό.
Στον αντίποδα βρίσκονται τα παιδιά που δε συμμορφώνονται με τους κανόνες, κοροϊδεύουν όσους
τους ακολουθούν, αμφισβητούν την πανδημία και παραδέχονται ότι δεν άλλαξαν τις συνήθειες τους στο παραμικρό.
Πολύτιμοι βοηθοί που εξισορροπούν τις καταστάσεις και παραμένουν ψύχραιμοι είναι οι μαθητές
που συναισθάνονται τη σοβαρότητα της κατάστασης και πάντα βρίσκονται κοντά στους φοβισμένους δίνοντας τους κουράγιο.
Η σκέψη όλων βρίσκεται στους μαθητές που λόγω σοβαρών προβλημάτων δικών τους ή των οικείων
τους δεν θα μπορέσουν να βρεθούν στις σχολικές αίθουσες έως τη λήξη της πανδημίας…..
Σε όποια κατηγορία και αν ανήκουμε. Όσο και αν νιώθουμε ότι είμαστε μέρος ενός σεναρίου συνωμοσίας, ας εξηγήσουμε στους μαθητές και στα παιδιά μας την έννοια της ατομικής ευθύνης, την ενσυναίσθηση,
την βοήθεια, την πειθαρχία.
Δεν είναι άσκοπο να επιστρέψουν τα παιδιά στα σχολεία τους, στους δασκάλους τους, στους συμμαθητές τους. Η επιστροφή στη σχολική διαδικασία θα τους καθησυχάσει. Θα κατανοήσουν ότι όσο διαφορετικές
κι αν ήταν οι μέρες του εγκλεισμού, η καθημερινή τους ρουτίνα θα επιστρέψει.
Ας μην ξεχνάμε ότι τα παιδιά διδάσκονται τόσα πολλά από τις συνήθειες και τη ρουτίνα τους και ο λόγος είναι ότι νιώθουν ασφαλή μέσα σ αυτή.
Η επιτυχής επιστροφή στα θρανία είναι συνάρτηση της προσπάθειας όλων. Γονείς, εκπαιδευτικοί και μαθητές σε συνεργασία για την ομαλή επαναλειτουργία των σχολείων μας πέρα από τον φόβο, αλλά
με ατομική ευθύνη για τον κάθε ένα μας.
Φιλόλογος Ειδικής Αγωγής
Τοπική Σύμβουλος Δημοτικού διαμερίσματος Χαλάστρας
